یه چالشی تو وب راه افتاده : 13 دلیل واسه زنده موندن
راستش من 13دلیل ندارم .جز اینکه فعلا مجبورم زنده بمونم .یعنی ترجیح می دهم ایمان داشته باشم که خدا و قیامتی هست. به نظرم مرگ خیلی راحت تره و زنده موندن شجاعت بیشتری می خواهد ...
فکر کردم،دیگه عشقی به رشته تحصیلی ام و اینده شغلی احتمالی برای من وجود ندارد .از بس که ادم های کثیف دیدم .از بس که با گوشت و خونم حس کردم ، قاعده انصاف فقط یه تئوری است که لای کتاب خاک می خوره ...
خانواده ام : راستش فکر می کنم شاید 10 روز اول مهم باشم اما بعدش فراموش می شم ..
دوستام : بدون منم زنده ان و فقط یکی یا دونفر شاید گاهی دلشون برام تنگ بشه که اونام کم کم فراموش می کنند
او : فکر نمی کنم از مرگم خوشحال بشه .اما اشک هم نمی ریزه و مطمنا واسه مراسم هم نمی اد اما مرگ من پایان مشکلات او است .
اونا (شامل خانوده اش )بسیار خوشحال میشن و احتمالا مرگ من را رحمت خدا واسه خودشون می دونند.
وبلاگم :بعد مدتی که اپ نشود فراموش می شود.
دنیا : راستش با تمام این حرف ها که دنیا هنوز خوشگلی هاش را داره .بودن و نبودن من واسه زمین مثل اینه که یه تکه سنگ 46 کیلویی وجود داشته باشه یا نداشته باشه .من نمی خواهم تو این دنیا معجزه ای به وجود بیارم .یعنی امید به بهبود چیزی ندارم و قصد ندارم شبیه مادر ترازا باشم ..
من غروب و بارون را دیدم ...
اشک ریختم و مسیر هایی زیادی را راه رفتم ...
درد را با تمام وجودم احساس کردم ..
خدایا من فقط به خاطر تو زنده ام ..همین یک دلیل را دارم . و این دلیل اینقدر بزرگ است که نا امید نشم از رحمتت :)
){kind=link}