۰۱ خرداد ۹۷ ، ۱۹:۴۰
منوی بلاگ
بایگانی
- خرداد ۱۳۹۷ (۱)
- ارديبهشت ۱۳۹۷ (۵)
- فروردين ۱۳۹۷ (۲)
- اسفند ۱۳۹۶ (۴)
- بهمن ۱۳۹۶ (۲)
- دی ۱۳۹۶ (۸)
- آذر ۱۳۹۶ (۷)
- شهریور ۱۳۹۶ (۲)
- مرداد ۱۳۹۶ (۱)
- ارديبهشت ۱۳۹۶ (۱)
- بهمن ۱۳۹۵ (۱)
- دی ۱۳۹۵ (۱)
- آبان ۱۳۹۵ (۱)
- مهر ۱۳۹۵ (۱)
- شهریور ۱۳۹۵ (۱)
- مرداد ۱۳۹۵ (۱)
- خرداد ۱۳۹۵ (۲)
- ارديبهشت ۱۳۹۵ (۱)
- فروردين ۱۳۹۵ (۳)
- اسفند ۱۳۹۴ (۱)
- بهمن ۱۳۹۴ (۲)
- دی ۱۳۹۴ (۱)
- آذر ۱۳۹۴ (۶)
- آبان ۱۳۹۴ (۸)
- مهر ۱۳۹۴ (۱۱)
- شهریور ۱۳۹۴ (۹)
- مرداد ۱۳۹۴ (۱۰)
- تیر ۱۳۹۴ (۸)
- خرداد ۱۳۹۴ (۷)
پیوندها
دارم ماه عسل می بینم
خانومه میگه اقای لنگرودی ....علیخانی میپرسه همیشه میگی اقای لنگرودی تو خونه رضا ..رضا جون صداش نمیزنی ..خانومه میفرماید نخیر من کمتر از اقا رضا نمیگم ..بدون اقا صداش نمیزنم ...طرف معتاد هم بوده ...علیخانی هم همین جور مونده
....
دارم فکر می کنم مادر میم جز عیب های من پشت سرم فرموند چرا پسرم را به نام کوچک صدا میزنه ...
من واقعا نمی فهمم ..واقعا متوجه نمیشم..
وقتی ادم یکی را دوست داره باهاش راحت است ..راحت صداش میزنه ..بدون اقا...گاهی اسم تنها ...گاهی با جان ..گاهی عزیزم ...
منظور من تو محیط عمومی نیست ..جلوی خانواده اش....مسلما صدا زدن ادم ها بنا برمحیط فرق داره ...
شایدم من اشتباه کردم ....
دارم به زخم هام فکر می کنم ...
